Αυτοβιογραφικός Ρεαλισμός

Αυτοβιογραφικός ρεαλισμός

Ο «αυτοβιογραφικός ρεαλισμός» (1974-1985)

Με το τέλος της δικτατορίας το 1974 πραγματοποιείται μια αλλαγή στην καλλιτεχνική πορεία του Γιώργου Χατζημιχάλη. Διατηρώντας τα ρεαλιστικά μορφικά χαρακτηριστικά των προηγουμένων ετών, ο Γιώργος Χατζημιχάλης εγκαταλείπει τον φωτορεαλισμό και στρέφεται προς την καταγραφή των βιωμάτων του, δηλαδή προς ένα είδος παραστατικής αυτοβιογραφικής τεκμηρίωσης. Η έμφαση δίνεται τώρα στην ενδοσκοπική, εσωστρεφή αποτύπωση σύνθετων προσωπικών ψυχολογικών καταστάσεων, όπου το ερωτικό στοιχείο συχνά κυριαρχεί στον οικείο χώρο των εργαστηρίων του Λονδίνου ή της Αθήνας. Τα έργα αυτά παρουσιάζονται στην πρώτη και δεύτερη ατομική του έκθεση στην «Ώρα» το 1977 και το 1981.

                                                     

Νίκος Δασκαλοθανάσης, Γιώργος Χατζημιχάλης, Έργα 1985-2000, ΕΜΣΤ, Αθήνα 2001